حرف های نگفتنی من

آدمك مرگ همين جاست بخند/

آن خدايي كه بزرگش خواندي /

به خدا مثل تو تنهاست بخند/

دست خطي كه تو را عاشق كرد /

شوخي كاغذي ماست بخند/

فكر كن درد تو ارزشمند است/

 فكر كن گريه چه زيباست بخند/

صبح فردا به شبت نيست كه نيست/

تازه انگار كه فرداست بخند/

راستي آنچه به يادت داديم/

پر زدن نيست كه در جاست بخند/

ادمک نغمه آغاز نخوان/

به خدا آخر دنياست بخند/

ادمک خر نشوی گریه کنی/

کل دنیا سراب است بخند/